Το ιστορικό του έπους της μάχης των Οχυρών, 72 χρόνια μετά.
«Τα επιτεθέντα Στρατεύματά μας, προσέκρουσαν εις πείσμονα αντίστασην. Η ικανότητα του εχθρού (Ελλήνων) για άμυνα, παραμένει αμείωτος».
Πρώτο γερμανικό πολεμικό ανακοινωθέν της 6ης Απριλίου 1941.
«Η ιστορική δικαιοσύνη με υποχρεώνει να διατυπώσω πως, από όλους τους αντιπάλους μας, τους οποίους αντιμετωπίσαμε, ο ΄Ελλην Στρατιώτης επολέμησεν με ύψιστον ηρωισμόν και αυτοθυσίαν και συνθηκολόγησε μόνον όταν η περαιτέρω αντίστασή του ήτο αδύνατος και κατά συνέπειαν μάταια»
Aδόλφος Χίτλερ. Βερολίνο, Ράιχσταγκ, Μάιος 1941
Οι Γερμανοί επιστρέφουν στις θέσεις τους. Γερμανικό αυτοκίνητο με υψωμένη της λευκή σημαία, πλησιάζει τις Ελληνικές θέσεις στο κεντρικό δρόμο Κούλας-Σιδηροκάστρου... Τρεις Έλληνες στρατιώτες με επικεφαλή τον Ανθ/γό Ι. Δαμιανό πήγε προς συνάντησή τους. Ο επικεφαλής Γερμανός αξιωματικός, χαιρετά τους Έλληνες σε στάση προσοχής και ζητά την παράδοση του οχυρού διότι οι Γερμανοί ήδη έχουν εισέλθει στην Θεσσαλονίκη και υπεγράφη ανακωχή. Ο Διοικητής του οχυρού, Ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος απήντησε.-«Τα οχυρά δεν παραδίδονται, αλλά καταλαμβάνονται»!!!Ο Γερμανός αξιωματικός διαβεβαιώνει στην στρατιωτική του τιμή, πως δεν πρόκειται για τέχνασμα και ορίζει την επομένη 10η Απριλίου 1941 και ώρα 18.00΄νέα συνάντηση.Στις 10 Απριλίου το οχυρό εγκαταλείφτηκε...Εξερχόμενοι οι Έλληνες μαχητές, απολαμβάνουν τιμές από Γερμανικό άγημα, το οποίο καλείται να επιθεωρήσει ο ΄Ελλην Ταγματάρχης!Η Ελληνική Σημαία δεν υποστέλλεται, παρά μόνο μετά την αποχώρηση και του τελευταίου Έλληνα Στρατιώτη. Τα ξίφη των αξιωματικών και τα όπλα δεν αφαιρέθηκαν!Ο Γερμανός Ταγματάρχης, Max Wuensche , μετέπειτα Αξιωματικός των SS και Υπασπιστής του Αδόλφου Χίτλερ, απευθυνόμενος στον Έλληνα Ταγματάρχη, είπε.-«Σας διαβιβάζω τα συγχαρητήρια και τον θαυμασμό των ανωτέρων μου. Οι Γερμανοί αισθανόμεθα υπερήφανοι που είχαμε αντίπαλο έναν τόσο ηρωικό Στρατό».Ο νεαρός και σκληροτράχηλος Γερμανός Ταγματάρχης, θα γράψει στο προσωπικό του ημερολόγιο...« εδώ πάνω, ακριβώς κάτω από την κορυφή στο κεντρικό σημείο του Ρούπελ, μένουμε άφωνοι! Μπροστά η κορυφή...αδύνατον να προχωρήσουμε. Όποιος τολμήσει να ξεμυτίσει γαζώνεται. Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι τα λίγα και με δυσκολία φτιαγμένα αυτά οχυρά, θα ήταν τόσο δυνατά και μοντέρνα! Ποιος μπορούσε να πιστέψει ότι οι Έλληνας θα μας αντιστέκονταν τόσο σκληρά, με τόσο πείσμα και ηρωισμό!».Οι Γερμανοί δεν κράτησαν αιχμαλώτους εις ένδειξη τιμής και σεβασμού... 9 Απριλίου 1941, 17.15΄
Το δίδαγμα του «Μολών Λαβέ» των Οχυρών 72 χρόνια μετά.
Βαριά πέφτει η σκιά του νέου ναζισμού του Δ΄Ράιχ της Αδόλφης Μέρκελ στην πατρίδα μας. Μπορεί σήμερα να προσκυνούν τους Ούννους οι επίγονοι του Τσολάκογλου, μα έτοιμοι να γενούν θυσία στον βωμό της πατρίδας είναι ο νέος Ταγματάρχης Δουράτσος, ο νέος Λοχίας Ίντζος.Σιμά μας βαδίζουν για να σηκώσουν και πάλι την ρωμιοσύνη και τα όνειρα της στην πλάτη τους. 6 Απριλίου 2013. Η καρδιά όλων μας χτυπάει σήμερα αργά και μακρόσυρτα. Θλιμένη, αλλά όχι θλιβερή. Συλλογιέται τους ηρωικούς μας νεκρούς στο Ρούπελ, στο Ιστήμπεη ,σ τους Παλιουρώνες, στο Λίσσε. Το μήνυμα είναι ένα και σύντομα θα έρθει για τους προδότες των ιδανικών της φυλής μας. «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».
7 Απριλίου 2013. Λοχία Ίντζου και των συν αυτώ αναιρεθέντων στην μάχη των οχυρών ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ
Θόδωρος Ελευθεριάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου